ӱштылаш

ӱштылаш

Г.: ӹштӹлӓш

-ам

1. смести, подмести что-л.

Шошо юж урвалтыж дене ош мамык лумым ӱштылеш. [/i]В. Осипов.[/i] Весенний воздух подолом своим сметает белый пушистый снег.

Шокшо вел гыч вырляҥге толеш гын, кодшо лумым почшо дене ӱштылеш, маныт. [/i]А. Филиппов.[/i] Если с тёплых стран прилетит трясогузка, говорят, оставшийся снег она сметёт хвостом.

2. стирать, стереть; вытирать, вытереть; протирать, протереть

Шинчавӱдым ӱштылаш вытереть слёзы;

нерым ӱштылаш утереть нос.

Колхоз председатель саҥгажым ӱштыльӧ. [/i]И. Иванов.[/i] Председатель колхоза вытер лоб.

Султан шӱргыжым ӱштылеш. [/i]«Ончыко»[/i] Султан вытирает лицо.

Составные глаголы:

– ӱштыл волташ

– ӱштыл каяш

– ӱштыл колташ

– ӱштыл кудалташ

– ӱштыл кышкаш

– ӱштыл лукташ

– ӱштыл налаш

– ӱштыл наҥгаяш

– ӱштыл шуаш

– ӱштыл шындаш